Kapitalizam je uz nas već više vekova. Stoga možemo pretpostaviti da su njegove manifestacije dobro poznate i, pristupajući donekle šematski našem problemu, krenuti prečicom. Kao što je Marks pokazao, razvoj proizvodnih snaga i antagonistički klasni odnosi predstavljaju osnovne pokretačke snage društvenog razvoja. Kad proizvodne snage prerastu zastareli sistem proizvodnih odnosa - društvenih odnosa među ljudima koji učestvuju u proizvodnji - sukob se mora razrešiti tako da se proizvodni odnosi preobraze u jedan novi i primereniji društveni sistem. U pionirskim zemljama taj se sukob obično razrešava revolucijama koje menjaju klasnu strukturu društva.
Buržoaske revolucije i proces političke liberalizacije
Najpoznatija i najvažnija buržoaska revolucija bez sumnje je francuska revolucija. Namera te revolucije nije bila učiniti mali pomak u društvu u odnosu prema feudalnom poretku. Revolucija je trebala postići ništa manje nego emancipaciju ljudskog rada. Vođena je pod trostrukim barjakom: liberte, egalite i fraternite. Njeni zagovornici smatrali su da sve što treba da uradite da bi se postigli ti ciljevi veličanstveni jest razbiti feudalne barijere kako bi se omogućila slobodna inicijativa pojedinaca koji su jednaki pred zakonom, tu inicijativu trebala bi štititi predstavnička vlada. Sloboda, jednakost i bratstvo usledili bi iz toga sami po sebi.
Zasnovana na političkoj teoriji osamnaestog veka, poznata Deklaraciji prava čoveka, koju je proglasila francuska revolucionarna...